Przygotowania do zimy

Tak już mamy że zawsze najtrudniejsze rzeczy zostawiamy na sam koniec. Mimo obiecyewania sobie, że w tym roku zaczniemy ogarniać drewno na opał już latem, zabraliśmy się za to dopiero w listopadzie. Dosyć już mroźnym listopadzie :) Najpierw trzeba było drewno samemu w tartaku załadować na ciężarówkę. Jarek sam wrzucił na pakę ok 10 ton drewna w jeden dzień ( dla niego po prostu nie ma rzeczy niemożliwych :) Nazajutrz ciężarówka miała podjechać pod szopę i zrzucić drewno, za które miałam od razu zabrać się ja. Najpierw ciachanie na pile na mniejsze kawałki ( bo to długaśne dechy-zrzyny są) a potem rąbać. Miało pójść raczej gładko i sprawnie. I tak by pewnie było gdyby ciężarówka nie zakopała się na naszym podjeździe :) Nieświadoma powagi sytuacji spałam w najlepsze z wtulonym w nogi Misiem co by nam obojgu cieplej było :) Obudziły nas jakieś krzyki, wrzawa, ryczenie silnika i walcząc z ciężkimi powiekami wyszłam z domu. To nic że podjazd rozjechany, to nic że kilku sąsiadów zbiegło się nam pomagać i każdy przekrzykiwał drugiego jak wybrnąć z tej sytuacji, to nic że znajomy zamknął wioskowy sklep i przyjechał swoim traktorem wyciągać ciężarówkę. Wszystko to na prawdę nic w porównaniu z tym, że teraz cały opał leży nie za a przed domem i trzeba go przewozić partiami autem pod szopę( lub nosić jakby kto chciał się bardziej pomęczyć ) No i tak sobie ta sterta tam leży i czeka aż znajdziemy czas to wszystko przewieźć. 1/10 Jarek przewiózł a ja to skrzętnie pociupalam i ułożyłam zgrabny stosik. Reszta zaś czeka a zabierzemy sie pewnie za nią jak nas śnieg postraszy :) 1/10 za nami, jeszcze tylko 9 ton :)